yemek yemeye üşenmek

Gece usendim sabah yerim dedim. Bu saat oldu hala yemedim. Yataktan ölü olarak çıkacağım bu gidişle.

arada oluyor, arada dediğim 3 ayda bir bu durumla karşılaşırım ve sonra üşendiğim zamanların acısını çıkaracak şekilde yerim.

arada bir bana da oluyor. mesela şu an. (bkz: tembellik) (bkz: üşengeçlik)

genel olarak yemek yemeğe üşenmekten ziyade yemek yapmaya üşenilir yani yemek hazır olup önüne kadar gelse kimse hayır demez bence

tam şu an bunu yaşıyorum. ciddi ciddi büyük sıkıntı bu.

saat 9 olmuş ama hala benim yataktan kalkıp üstümü giyinip yemekhaneye inmem gerekiyor. inecek miyim? hayıır. öyle böyle geçiştirilen bir akşam olacak gibi duruyor. neyse ki dolapta profiterolüm vardı, bu bir miktar mutlu edebilir beni.

keşke bende üşensem (bkz: 120 kilo olmak)

bırak yemek yapmayı , uzandığım yerden doğrulup telefonu alıp yemek söylemeye bile üşeniyorum

normalde obur sayılabilecek bir insanken tek olduğum zaman su içmeye dahi üşeniyorum. başım dönmeye ve midem kazınmaya başladı. ama kalkıp bi makarna yapmak dünyanın en zor işi gibi geliyor şu an. vasiyetimdir; mezar taşıma "açlıktan öldü" yazılsın.

bu yüzden bugün tek öğün yemek bile yemedim ama nedense hala aç değilim

güzel bi uyku sonrası sıcacık yatağından çıkıp yemek yeme düşüncesi bile açlığımla durmama yetiyor. lakin açken ben, ben olmadığımdan mecburen bir şeyler yemem gerek. birinin bana bu gücü vermesini bekliyorum. beyaz tepsili prensim nerdesin.

sabahın köründe kahvaltı yaptım açlıktan ölüyorum ama asla kalkıp hazırlayamıyorum. yıl olmuş 2018 açlığa çare yok mu??

Zaman zaman yaşadığım durum. Eve ayakta uyuklanarak gelinir ve duşa girilip güç bela çıkılır, hayvanlar beslenir, yenecek yemek hazırlanır ve uyuyakalınır. (bkz: iki gündür yemek yiyememek)

Ben bu durumu kahvaltıda yaşıyorum en sevmediğim öğün olabilir

Mandalina dilimlerini bile tek tek yemeye üşenirim ikili üçlü yerim

Ben yemek yemeyi unutuyorum yemek yerken acıktığım aklıma geliyo